روش های فاز مبنا

تحرک دائمی گروه ماهواره­های GPS ایجاب می­کند که به­طور کلی گیرنده­ها توانایی محاسبه تغییرات شیفت داپلر روی فرکانس L1 را داشته باشند. درحالیکه اگر از گیرنده­های دوفرکانسه استفاده شود، هر دو سیگنال L1 و L2 ردیابی می­گردند. شیفت فرکانس به­دلیل حرکت نسبی ماهواره­ها و گیرنده رخ می­دهد. حداکثر تغییرات فرکانس داپلر برای حرکت معمولی ماهواره نسبت به یک ناظر زمینی می­تواند در دامنه ±۴,۰۰۰ Hz بسته به فرکانس­های L1 و L2 قرار گیرد. گردآوری شیفت فرکانسی داپلر منجر می­شود به انجام مشاهدات بسیار دقیق و پیشرفته سیگنال موج حامل بین اپک­های زمانی. تکنیک­های تداخل­سنجی می­تواند نتایج این مشاهدات دقیق فاز را برای تعیین منابع خطا برگرفته و تعیین موقعیت آنی در سطح دقت سانتیمتر را امکان­پذیر سازند.

روش های کد مبنا

در روش های مبتنی بر مشاهدات کد تکنیک­های بسیار زیادی برای بهبود تعیین موقعیت یک گیرنده مستقل پیشنهاد شده است. این تکنیک ها در پیچیدگی و نحوه عملکرد از یک ایستگاه مرجع که خطاها را در موقعیت خود محاسبه و برای گیرنده­های نزدیک خود ارسال می کند، تا شبکه جهانی ایستگاه ها که مشاهدات لازم برای تعیین یک مدل تفصیلی برآورد خطا برای گیرنده های نزدیک سطح زمین تهیه می کند، متفاوت است.

این تکنیک ها را می توان در ۳ دسته محلی، منطقه ای و فرا منطقه ای بر حسب محدوده تحت پوشش دسته بندی کرد.